Veelgestelde vragen. En antwoorden

We maken een speeltuin die geschikt is voor kinderen mét en zonder beperking, zodat die samen kunnen spelen en elkaar zo kunnen ontmoeten. Een artist impression van de speeltuin, vind je hier.

Om ook gezond bewegen te stimuleren (en bovendien de verbondenheid van iedereen in de buurt), willen we graag een paar bordjes rond het Seminarieterrein en Park Seminarie plaatsen voor een “Samen Fit en Fun Beweegroute” (zie vanaf vraag 18).

Als alle middelen het toelaten, overwegen we misschien zelfs nog een jeu de boules baan (zie vanaf vraag 28).

In Driebergen is er zeker vraag naar een speeltuin voor kinderen met een beperking. Zo hebben we hebben contact gehad met verschillende organisaties en instellingen die zich inzetten voor mensen met een visuele beperking. Vrijwel alle organisaties waren enthousiast over ons initiatief en hebben aangegeven graag mee te willen denken.

Daarnaast zijn er in Driebergen twee zorglocaties en woongroepen voor mensen met een beperking: Salvia aan de Buntlaan en Philadelphia Zorg aan de Rijsenburgselaan.

Dat klopt, maar de gemeente zit in een moeilijke financiële positie. De gemeente had oorspronkelijk het plan om de 96 speelplaatsen in de hele gemeente (alle dorpskernen) terug te brengen naar 12. Het buitenspelen zou – naar onze mening – daarmee echt in de knel komen. Inmiddels heeft de gemeente dat wel iets naar boven kunnen schroeven, maar nog steeds zullen ze eerder speeltuinen laten verdwijnen, dan dat er speeltuinen bij komen. Toestellen voor kinderen met een beperking zijn regelmatig toch wat steviger en duurder en daarmee lastiger te realiseren voor de gemeente. Wij denken met ons initiatief een gat te kunnen vullen. De gemeente houdt dan geld over om speeltuinen elders in Driebergen beter te kunnen onderhouden en opknappen;

Op het veldje aan de kant van de Arnhemsebovenweg op het Seminarieterrein in Driebergen. Op de plek waar nu nog een paar verouderde speeltoestellen staan.

Daar zijn meerdere redenen voor:

Ten eerste is de plek ervoor geschikt. Er is bijvoorbeeld ruimte.

Ten tweede is die speeltuin goed bereikbaar: er zijn fietspaden, er is een bushalte, auto’s kunnen er komen, de gemeente wil er twee MInderVAlide-parkeerplaatsen realiseren (in de Gezichtslaan, tegenover de speeltuin) én er is al een zebrapad waar veilig overgestoken kan worden.

Ten derde is de speeltuin die daar nu staat oud en beschadigd. Die zal over niet al te lange tijd toch al vervangen moeten worden. Het doel van de Stichting Speeltuinen Driebergen is speeltuinen opknappen en dat betekent dat de speeltuin op het Seminarieterrein voor de hand ligt om door ons opgeknapt te worden. Dat combineren we nu dus met de doelstelling een SamenSpeelplek te maken.

Ten slotte merkte de stichting op dat er in “Driebergen-Noord” eigenlijk geen enkele andere speeltuin is. Weliswaar zijn er huizen met (soms) grotere tuinen, maar toch vonden we het passend de enige speeltuin in de buurt op te knappen.

Het ontwerp is gemaakt door leverancier Yalp. Wij hebben bewust voor deze leverancier gekozen, omdat zij een grote selectie toestellen hebben die geschikt zijn voor kinderen met een beperking. Yalp heeft eerder samengewerkt met verschillende relevante partijen, zoals bijvoorbeeld het SamenSpeelFonds en het Bartimeusfonds. Door deze leverancier te kiezen, wisten we dat we goed konden aansluiten bij de visie van het SamenSpeelFonds. Daarnaast zijn zij experts in het ontwerpen en maken van speeltuinen, wat garant staat voor het bouwen zonder onvoorziene situaties in het ontwerp;

Dat zit in verschillende aspecten. Enerzijds natuurlijk het feit dat je er met een rolstoel in kunt en verschillende speelmogelijkheden vervolgens op zithoogte zijn aangelegd. Daarnaast is er gewerkt met kleuren, die beter contrasteren voor kinderen met een visuele beperking. Vervolgens voorziet ons plan in een diepere mandschommel, waar kinderen met een beperking minder snel uit vallen. Tot slot willen we ook nog een bord plaatsen met verschillende symbolen, waarmee kinderen kunnen communiceren die een beperking van spraak hebben.

Dit alles wordt natuurlijk gecombineerd met toestellen en mogelijkheden voor kinderen zonder beperking: in het speelkasteel kun je ook klimmen en er zijn glijbanen. We willen de bestaande schommels laten staan en plaatsen nog een wip en een “wipkip” erbij. 

Zo voorziet ons concept in iets interessants voor veel verschillende kinderen.

Ja, dat hebben we ook. We hebben een ontwerper benaderd waar we ook via het SamenSpeelFonds van gehoord hadden. Echter, het bleek dat een natuurspeeltuin in aanleg niet goedkoper was. Bovendien vraagt een natuurspeeltuin veel meer onderhoud om hem netjes en mooi te houden. Als (kleine) stichting, worden wij uiteindelijk verantwoordelijk voor dat onderhoud en dat kunnen wij gewoon niet en het vraagt ook om een constante stroom van donaties. Daarom is een natuurspeeltuin voor ons geen reële optie.

Overigens hebben we bij de gemeente ook nagevraagd of we bijvoorbeeld een waterpomp / waterspeeltuin mochten realiseren. De gemeente reageerde hier niet positief op.

Deze factoren hebben eraan bijgedragen dat – in combinatie met de argumenten onder vraag 5 – we als stichting besloten om verder te gaan met het plan van Yalp;

Nee. De speeltuin wordt wel wat “breder” dan de speeltuin die er nu staat. Dat is immers een vrij lang / twee-dimensionaal toestel. Ons speelkasteel komt in het zand te staan waar nu het huidige toestel staat, maar dat zand zal 2 meter breder worden. Bovendien komt er nog een lemen (half verhard) pad omheen, omdat het toestel goed bereikbaar moet zijn. De gemeente geeft ons het veld tot aan de voetbaldoeltjes “in bruikleen”, maar de huidige plannen verbruiken al die ruimte niet;

Nee. We hebben vooraf gezocht naar advies om te kijken of ons plan aansloot bij de behoeften van kinderen met een beperking. Daarom zochten we contact met Bartimeus (Doorn) en Maupertuus. Bovendien is het plan natuurlijk aan de gemeente voorgelegd. Uiteindelijk hebben wij als bestuur wel de keuze gemaakt dat dit een plan is waar wij ons hard voor wilden maken. Op basis daarvan konden we bepalen hoeveel donaties en fondsen we moesten verzamelen. 

Wij hebben verschillende activiteiten ondernomen om de omgeving van onze plannen in kennis te stellen. We hebben daarbij wel een pro-actieve strategie gekozen. Gezien alle bovenstaande kaders en argumenten waarbinnen onze keuze is gemaakt, besloten we ons plan als uitgangspunt te nemen en de boodschap te verspreiden dat er iets móóis stond te gebeuren op het Seminarieterrein. Dat combineerden we ook met de vraag of mensen financieel wilden bijdragen. De artist impression is vervolgens breed gedeeld in onze communicatie. 

Die boodschap hebben we gedeeld in zo veel mogelijk (ons bekende) relevante appgroepen (bijvoorbeeld Driebergen-Noord, en de appgroep die was opgericht naar aanleiding van de werkzaamheden op het Seminarieterrein van vorige zomer, begin oktober). 

Ook hebben we in zoveel mogelijk relevante straten geflyerd, vanaf 1 november. Zoals bijvoorbeeld de Bosstraat, verschillende (meest aangrenzende) straten in Driebergen-Noord en alle huizen / appartementen van Park Seminarie. Wij hebben ons plan hiermee zo breed mogelijk gedeeld, met een wervende insteek, maar wel in afwachting van reacties van iedereen die wij bereikten. De reacties die we kregen, waren bijna zonder uitzondering positief.

Daarnaast zijn er echter nog méér acties geweest, waarbij onze plannen zijn verspreid:

1. We hebben samengewerkt met de ondernemers vereniging “De Ronde Tafel” en stonden met hen op 15 december op de kerstmarkt in Driebergen. Als bestuur zijn we daar bereikbaar geweest voor vragen en opmerkingen;
2. We hebben samengewerkt met De Rotary en die hebben voor ons geld opgehaald via hun jaarlijkse snert-actie. Een bestuurslid heeft daar bovendien voor de leden een presentatie gehouden over onze plannen;
3. We hebben posters opgehangen in de lokale Albert Heijn(en) en de Jumbo. Bovendien heeft de Albert Heijn aan het Binnenhof onze speeltuin een periode gekozen als goede doel voor de inzamelingsactie via de statiegeldflessen;
4. De school CBS De Zonheuvel heeft twee activiteiten georganiseerd om geld op te halen en ook hiermee zijn onze plannen verspreid. Er is een kerstmarkt geweest op school en kinderen hebben begin 2024 enkele maanden zelf initiatieven ontplooit om geld op te halen. Alles bij elkaar hebben de kinderen van De Zonheuvel maar liefst 4500 euro opgehaald;
5. Wij hebben in drie verschillende publicaties / bladen gestaan met ons project, namelijk in De Kaap / Stichtse Courant, het AD Utrecht en in het blad van Heuvelrugwonen (de sociale woning corporatie in de gemeente Utrechtse Heuvelrug;
6. We hebben in maart 2024 nógmaals een oproep gedaan over alle appgroepen die we konden vinden, met verzoek of mensen ons wilden helpen de financiële doelen te halen. De donaties die uit de buurt volgden waren overweldigend en een bevestiging van het enthousiasme van de bewoners over onze plannen.

Deze activiteiten beslaan ongeveer 6 -7 maanden aan tijd waarin wij actief zijn geweest om fondsen te werven en onze boodschap te verspreiden. Wij zijn er als bestuur van overtuigd dat wij hiermee een groot aantal mensen hebben kunnen bereiken. In al die tijd hebben wij eigenlijk alleen maar positieve reacties gehad en soms een enkele vraag. 

Deze acties hebben ertoe geleid dat ontzettend veel mensen geld hebben gedoneerd aan ons project. Alleen al de laatste oproep (zie punt 6), heeft ongeveer 70 individuele particuliere donaties opgeleverd, ter waarde van enkele duizenden euro’s. Wij denken dat het enthousiasme waarmee wij door zovelen zijn gesteund, aantoont dat wij voldoende draagvlak hebben om onze plannen te realiseren.

Ja, uiteindelijk toch wel. De laatste week van maart zijn wij benaderd door een vertegenwoordiging van een deel van de Bosstraat die aangaven verrast te zijn voor ons initiatief. Ze gaven aan onze “pro-actieve acties” niet herkend / gezien te hebben als oproep om inspraak. Bovendien hadden zij verwacht dat de gemeente nog met een brief zou komen om bewoners te informeren. Of zij hadden graag een informatie-avond gezien waar omwonenden werden betrokken bij de plannen. Zij gaven aan dat enkele van hun buren niet weten wat er gemaakt gaat worden op het Seminarieterrein. Eén bewoner van de vertegenwoordiging sprak ook uit onze plannen niet passend te vinden. Tot slot gaven de bewoners aan dat ze zorgen hadden over overlast en vandalisme.

We zijn als bestuur teleurgesteld dat we er blijkbaar niet in zijn geslaagd om voldoende duidelijk te maken dat iedereen zich met vragen en opmerkingen bij ons mocht melden. Op moment dat wij door genoemde vertegenwoordiging benaderd zijn, waren de financiële middelen al (zo goed als) ingezameld gebaseerd op het gecommuniceerde plan en waren we klaar om leverancier Yalp een definitieve “GO” te geven voor plaatsing van de speeltuin, zodat deze er nog voor de zomer zou komen. We voelden ons daarin enorm gesterkt door alle genoemde acties en de opbrengsten van alle inzamelingsacties en de support die we vanuit de gemeente hiervoor ontvingen.

Deze pagina met “Veel Gestelde Vragen” is ook een reactie op het gesprek dat wij als bestuur met genoemde vertegenwoordiging hebben gehad. We willen deze pagina gebruiken om beter toe te lichten waar we staan als stichting en hoe we daar gekomen zijn.

We hebben onze keuzes gemaakt binnen een aantal kaders waarin wij moesten werken. Niet alles wat iemand kan willen, of mooi vindt, kúnnen wij ook realiseren. Niet alles is geschikt voor de doelgroep, niet voor alles is geld en wij kunnen als stichting ook niet alles onderhouden. En natuurlijk vind de één iets mooi, wat de ander niet mooi vindt. 

Wij betreuren het dat wij aan het einde van onze inspanningen toch hoorden dat niet iedereen blij is met onze plannen. Uiteindelijk is het natuurlijk wel het ideaal plaatje waar wij als bestuur ook naar streven: een unieke speeltuin waar iedereen trots op is. Tegelijkertijd is dat misschien ook niet mogelijk: binnen een veelvoud van mensen zal altijd een veelvoud van meningen zijn. Het is onvermijdelijk dat er ook mensen zijn die misschien liever iets anders op die plek hadden gezien. 

Helaas kunnen wij op dit moment de plannen niet meer ingrijpend wijzigen, maar verwachten ook niet dat een plan dat door iedereen enthousiast omarmd wordt realistisch is. Al onze activiteiten om geld in te zamelen zijn gebaseerd op ons initiële plan, binnen vaststaande kaders opgesteld. Als wij nu ons plan geheel omgooien, geven we al onze geldschieters niet datgene waar zij ons voor gesteund hebben. Dan zouden we weer helemaal opnieuw moeten beginnen. Wij denken dat – na flink wikken en wegen – de steun die is uitgesproken door de gemeenschap via alle acties als benoemd onder vraag 11, óók een signaal is dat een groot deel van de mensen in Driebergen dergelijke wijzigingen niet wil / nodig vindt.

Die vraag kan het bestuur alleen beantwoorden vanuit ons eigen perspectief. Die is als volgt:

1. De gemeente ondertekende met ons een overeenkomst, waarmee zij ons een stuk grond van het Seminarieterrein ter beschikking stelt om de speeltuin aldaar te vernieuwen. De basis voor die overeenkomst is dus het gegeven dat daar al een speeltuin staat, die aan vernieuwing toe is. De Stichting realiseert dat. Als stichting krijgen wij akkoord om daarvoor iets meer grond te gebruiken voor speeltoestellen dan wat er nu gebruikt wordt, maar de speeltuin daar, blijft een speeltuin. De stichting moet aan een aantal voorwaarden voldoen;
2. De gemeente realiseert twee MInderVAlide-parkeerplekken in de Gezichtslaan;
3. De gemeente blijft verantwoordelijk voor de veiligheid van de speeltuin en voert de keuringen uit om te beoordelen of de toestellen nog aan de wettelijke vereisten voldoen;
4. De gemeente onderhoudt al het groen dat al aanwezig was op moment dat de stichting het stuk terrein in bruikleen kreeg;
5. De gemeente plaatst waar nodig extra bankjes en prullenbakken;
6. De gemeente blijft aansprakelijk voor eventuele ongevallen bij de speeltuin.

De vertegenwoordiging benoemd in vragen 12 en 13 zijn van mening dat de gemeente ook meer had moeten doen in communicatie naar omwonenden en om inspraak te regelen. Zij hebben ons hun perspectief gegeven en wij begrijpen hun sentimenten. Echter, als stichting voelen wij ons niet voldoende deskundig om adequaat op die zienswijze te reageren en bovendien is niet onze rol, maar die van de gemeente.

De stichting heeft, na bijna een jaar hard werken, alle financiële middelen om het project te realiseren (waarbij we opmerken dat we nog hopen op giften van de Provincie Utrecht en Stichting VoorZorg Utrecht). Gezien ál het bovenstaande, voelen wij het draagvlak bij ontzettend veel betrokken partijen (gemeente, bewoners, lokale fondsen, stichtingen en ondernemers, scholen) om dat ook te dóen. We willen ons concept dan ook laten plaatsen door leverancier Yalp. We voelen daarvoor ook een zekere tijdsdruk, omdat de toezegging van het SamenSpeelFonds eigenlijk maar 1 jaar geldig is. Zonder de steun van het SamenSpeelFonds, kunnen wij dit project niet uitvoeren.

Op dit moment zijn we nog extra onderzoek aan het doen naar signalen over vandalisme en overlast. Dit is voor ons wel belangrijk en dus een tijdsinvestering waard. Immers, een speeltuin die een maand na plaatsing is afgebroken, zou voor ons ook een deceptie zijn.

We zijn de mogelijkheden hiervoor nog verder aan het onderzoeken. We namen contact op met de politie om na te gaan wat er bij hen bekend is over overlast en vandalisme en zullen hen natuurlijk ook vragen om suggesties te doen voor oplossingen. De politie zegde toe dat de politie regelmatig zal surveilleren bij de speeltuin, wat een preventief effect heeft op jongeren met verkeerde bedoelingen. De politie stelt dat de locatie niet bekend staat als een plek met meer risico of overlast dan elders.

Met de gemeente gaan we in gesprek over de rol die zij op gaan pakken met betrekking tot overlast en vandalisme, immers: zij blijven verantwoordelijk voor de veiligheid. Bovendien: als stichting is het voor ons natuurlijk niet wenselijk om alle schade te moeten betalen die ontstaat door overlast en vandalisme. Komende weken moet er meer duidelijkheid komen over de rol van de gemeente en politie over tegengaan van overlast en vandalisme bij deze speeltuin. Zo hebben we bij de gemeente de vraag neergelegd of er APV-bordjes geplaatst kunnen worden tegen overlast / vandalisme, in de hoop dat dit preventieve werking heeft, of handhaving beter mogelijk maakt. De gemeente maakt wel het zicht vanaf het fietspad op de speeltuin iets beter.

Bij de leverancier hebben we ook navraag gedaan. Zij gaven onder andere aan dat de te plaatsen toestellen wel ontworpen zijn om “hufter-proof” te zijn. Zo is het hout allemaal geïmpregneerd en kan dat niet zomaar in brand worden gestoken. Yalp geeft aan dat zij in 2019 eenzelfde speelkasteel in een park in Enschede hebben geplaatst. Ook daar is geen toezicht op en staan geen huizen omheen. Desalniettemin heeft die plaatsing in vijf jaar tijd niet tot uitzonderlijke kosten geleid voor reparaties. De beheerders van de speeltuin in Enschede bevestigen dat. De situatie is ogenschijnlijk vergelijkbaar als in Driebergen, dus dat is een positief signaal.

We hebben met de leverancier ook over overlast gesproken. Het is niet de bedoeling dat deze speeltuin een plek wordt waar hangjeugd naartoe getrokken wordt, om te hangen en overlast te veroorzaken. Op eerste gezicht kan ons ontwerp de indruk wekken, dat het een fijn huisje is om beschut in te zitten. Echter, wellicht wordt de omvang van het toestel dan te groot ingeschat. De leverancier geeft echter aan dat de torens van het speelkasteel echter maar ongeveer 80x80cm zijn. Dat is dus geen oppervlak waarop jeugd zich verzamelt of schuilt voor regen. Om de zorgen van bewoners tegemoet te komen, gaven wij leverancier Yalp opdracht om de daken van de torens te laten verwijderen, zodat die nog minder beschutting bieden. Ook gaven wij de opdracht enkele beschilderde panelen te vervangen voor doorzichtige panelen, zodat jongeren niet uit zicht kunnen zitten. Dit leverde wat extra kosten op, maar ook dit deden we om bewoners tegemoet te komen die geen extra overlast willen.

Uiteraard hopen we ook dat buurtbewoners hier in meedenken, alle (creatieve) ideeën zijn welkom, mits uitvoerbaar. 

We hebben een groot aantal sponsoren. Onderaan onze pagina van het Seminarieterrein vind je de sponsoren die met mooie donaties hebben bijgedragen aan het realiseren van de speeltuin: we hopen de Provincie Utrecht en Stichting VoorZorg Utrecht nog te mogen toevoegen aan dat rijtje.

Het idee erachter is om ouderen een extra stimulans te geven om te bewegen. Dit moet eraan bijdragen dat ouderen op een leuke manier een extra manier krijgen om fit en vitaal te blijven.

Het idee is oorspronkelijk ontstaan als toevoeging voor ouderen die met hun (klein)kinderen naar de speeltuin komen. Als ze het startbord van de route in de speeltuin zien, inspireert het hen misschien nog een leuk klein rondje te lopen. Na afloop kunnen ze vervolgens in de speeltuin nog even zitten, terwijl de (klein)kinderen spelen. 

We hopen echter nog een extra doelgroep te bereiken: ouderen die een beetje in isolement zijn gekomen. We hopen deze groep te verleiden naar de speeltuin te komen en van daaruit hun rondje te lopen. Hierdoor komen de ouderen weer onder de mensen én krijgen ze beweging. Na een rondje gelopen te hebben, kunnen ze in de speeltuin even zitten en hebben ze misschien wat aanspraak van mensen die daar met kinderen komen spelen. Op deze manier hopen we het inclusieve karakter van de speeltuin óók uit te breiden naar ouderen. Een speelplek voor jong én oud, mét en zonder beperking.

Langs de route worden een paar bordjes geplaatst met oefeningen met verschillende moeilijkheidsgraden. Door te lopen en die oefeningen te doen, kunnen mensen fitter blijven. 

Máár het leek ons ook leuk de route een beetje interessanter te maken voor kinderen. Door bijvoorbeeld op de bordjes, in een hoekje, ook een wit silhouet van verschillende dieren te zetten, kunnen kinderen “samen” met hun (groot)ouders bijvoorbeeld een rondje lopen om te kijken welke dieren ze tegenkomen. Of kinderen kunnen een wedstrijdje doen om zo snel mogelijk in een bepaalde volgorde naar specifieke dieren te lopen / rennen. Door deze toevoeging willen we de route dus ook “Fun” maken.

We willen graag twee “varianten” plaatsen. 

De “korte” route, willen we de “blauwe” route noemen en die moet om de drie velden van het Seminarieterrein gaan. Je loopt dan over het fietspad en kunt een oefening doen op de (onverharde) kruispunten die de grenzen tussen de drie velden van het Seminarieterrein onderscheiden. Op de terugweg loop je over het onverharde pad langs de achtertuinen van de huizen aan de Bosstraat en kom je ook een oefening op eerder genoemde kruispunten tegen. Deze route is ongeveer 2000 stappen, of 1,5 km.

De “lange” route, willen we de “paarse” route noemen en die moet ook een extra lus omvatten om het grasveld van Park Seminarie, dat grenst aan de Hoofdstraat. We willen bij een reeds bestaand bankje en het moment aan de hoofdstraat graag een bordje voor een oefening plaatsen. Als je deze “paarse” lus erbij doet, is de totale route ongeveer 3000 stappen lang en dus 2,25km. Door de route ook langs Park Seminarie te laten lopen, hopen we een extra “startpunt” te maken voor mensen die in de Park Seminarieflat wonen.

Voor de duidelijkheid: er wordt geen route “getekend” op de reeds bestaande paden. De route wordt uitsluitend gemarkeerd door op bepaalde plekken een eikenhouten paaltje met een bordje (richtingaanwijzer of oefening) erop. Op die paaltjes na blijft de omgeving op de route onveranderd.

Over de hele route van 2,25 km hebben we het over ongeveer 11-13 bordjes. Dus grofweg één per 175-225 meter. In vijf gevallen zal dat alleen een pijltje zijn om de richting aan te geven, in andere gevallen staat er ook een oefening op.

Wij denken van niet: alle materialen zullen duurzaam worden gekozen (hout) en zo langs reeds bestaande paden geplaatst worden dat er geen invloed is op de aanwezige natuur. 

Daar spelen weer verschillende aspecten een rol:

1. We hadden de route eigenlijk door het bos willen laten lopen, dat grenst aan de speeltuin van het Seminarieterrein. Echter, dat bos is eigendom van Utrechts Landschap en die staat ons niet toe daar bordjes in te plaatsen. Voor ons is dat jammer, maar de positieve kant daarvan is dat er een mooi stuk ongerept bos blijft bestaan, waar wij dus geen verandering in brengen;
2. Zoals uitgelegd willen we ons startpunt graag bij de speeltuin;
3. Onze geldschieters verwachten een route langs / door natuur. Via de huidige route voldoen wij aan die voorwaarde;
4. De paden waarlangs wij onze bordjes willen plaatsen zijn allemaal op gemeente grond. Wij hebben toestemming van de gemeente om de paaltjes te plaatsen.

De gemeente adviseert ons omwonenden nog te informeren. Dat willen we bij direct omwonenden dan ook nog gaan doen en we denken nog even na over de manier waarop. Voorbeelden zijn deze pagina, whatsapp-berichten en een flyer(tje).

Eigenlijk géén overlast. We hopen natuurlijk dat de route oudere mensen inspireert vaker te gaan wandelen, eventueel met hun (klein) kinderen, maar wij organiseren zelf geen activiteiten op de route en voorzien ook geen hinder van muziek of iets dergelijks.

We zochten samenwerking met een fysiotherapeut die met ouderen werkt. Die heeft de keuze gemaakt voor de oefeningen langs de route. Dit om te voorkomen dat we oefeningen kiezen die voor ouderen te belastend kunnen zijn of gewoon niet geschikt.

Dit overwegen we wel serieus, maar hangt af van de beschikbare middelen. Na het betalen van de rekeningen voor de speeltuin willen we minimaal 10.000 euro overhouden voor onderhoud. Als ons budget het daarna nog toelaat, zouden we wel graag een jeu de boule baan willen aanleggen. We zien dit als een mooie aanvulling. Een jeu de boule baan is interessant voor alle leeftijden en het spel veroorzaakt geen overlast. We denken dat die baan nog meer sociale interactie en cohesie kan brengen en bovendien vormen de mensen die er spelen een sociale controle op de speelplek, waardoor die mogelijk minder interessant is voor jongeren met verkeerde bedoelingen. Pas eind april / eind mei verwachten we scherp te krijgen of het aanleggen van de jeu de boules baan financieel tot de mogelijkheden behoort.

Een aantal van de sponsoren die je vindt op de pagina van het seminarieterrein hebben expliciet aangegeven de beweegroute mogelijk te willen maken. Ook zijn er gerichte donaties geweest voor de jeu de boules baan.

Zie de contact gegevens op onze website. Wij wijzen er vriendelijk op dat onze plannen al in vergevorderd stadium zijn en hopen hier voldoende uiteengezet te hebben hoe we gekomen zijn waar we nu zijn. Toch blijven we open staan voor gesprek. Ook al kunnen we het niet iedereen naar de zin maken (hoe graag we dat ook zouden willen). 

Aangezien ons bestuur dit allemaal in eigen tijd doet, naast onze banen en gezinnen en zonder dat daar enige vergoeding tegenover staat, staan we óók zeer open voor complimenten, want ook dat geeft enorm veel voldoening. Dus laat alsjeblieft ook weten als je het leuk vindt wat we doen 😊.